در سال ۲۰۱۶ هیچ کس باور نمی کرد که دونالد ترامپ با آن سابقه و آن دیدگاه ها کاندیدای برگزیده ی مردم امریکا باشد. حتی هم حزبی های ترامپ هم تا از پیروزی وی مطمئن نشدند در کنار وی قرار نگرفتند اما ترامپ انتخاب شد و در طی چهار سال ریاست جمهوری به همان راهی رفت که گفته بود و علی رغم آنکه نخبگان و آگاهان جامعه ی امریکا نقطه ی مقابل ترامپ بودند اما فضای جهانی و رفتارهای بخشی از جامعه ی امریکا نشان می داد که پوپولیسم پیوند خورده با ناسیونالیسم در حال جا باز کردن است و اگر اندیشمندان و آگاهان جامعه ی امریکا به فکر چاره نباشند یک بار دیگر ترامپ در قدرت می ماند و پوپولیسم پیوند خورده با ناسیونالیسم افراطی را در جامعه چهار میخه می کند و رهایی از آن را بسیار سخت می کند.
در این شرایط مردم امریکا تکانی سخت خوردند از یک طرف طرفداران متعصب ترامپ با همه ی توان به میدان آمدند تا مهار قدرت از دست ترامپ خارج نشود و او همچنان در کاخ سفید ماندگار شود و از طرف دیگر آنانی که در دوره ی قبل ریاست جمهوری با بی تفاوتی و عدم مشارکت زمینه ساز قدرت گیری ترامپ شده بودند با احساس مسئولیت به صحنه آمدند تا اشتباه چهار سال قبل خود را تصحیح کنند در نتیجه بی سابقه ترین انتخابات ریاست جمهوری در امریکا رقم خورد رقابت و مشارکتی بی سابقه و محصول این مشارکت و رقابت تصحیح اشتباه چهار سال قبل بود و ساختار دموکراسی در امریکا نشان داد که حرف آخر را در امریکا مردم می زنند حتی اگر اشتباه هم بکنند راه بازگشت از خطا در همان ساختار دموکراسی نهفته است.
در هر نظام سیاسی افراد تاثیرگذار هستند و ساختارها هم کارایی خود را دارند. در ساختار قدرت هر قدر نقش و تاثیرگذاری افراد کمتر باشد و بر عکس نقش و تاثیرگذاری ساختار بیشتر باشد آن نظام سیاسی پویاتر و کاراتر خواهد بود.

سرمقاله / دکتر محمدتقی رخشانی