سیستان در جنوب شرقی ایران یک کپه ی خاک یا یک برکه ی آب نیست سیستان خاستگاه اساطیر و هویت بخش ایران زمین است.
اگرچه این بیان در واقع توصیف سیستان بزرگ است اما به واقع همین سیستان کوچک هم ماهیتی ملی و جهانی دارد. هامون تالاب بین المللی است، شهر سوخته میراث جهانی است، فرش ثبت جهانی است، ادیمی شهر ملی هنر دست زنان سیستانی است، مرز پیشانی ایران زمین در این محدوده ی سرزمینی است و با تصویب منطقه آزاد سیستان تجارت سیستان هم جنبه ی ملی و جهانی پیدا می کند. با این داشته به طور طبیعی تصمیم گیران مسایل سیستان هم باید در حد ملی و جهانی باشند. روزگاری سازمان عمران تشکیل شد که ۵ وزیر در آن تصمیم گیر بودند و تصمیم آنان به منزله ی تصمیم هیات دولت تلقی می شد. متاسفانه از فرصت سازمان عمران به درستی استفاده نشد و این سازمان منحل گشت. اکنون یکبار دیگر مجمع حامیان توسعه سیستان با عنوان یک تشکل مردم نهاد فعال در حوزه توسعه سیستان پیشنهاد احیای سازمان عمران سیستان را مطرح نمود که خوب است مسئولین استانی و کشوری و به ویژه نمایندگان استان در مجلس به آن توجه ویژه بنمایند و تا تصویب طرح تقسیم استان که راهکار بنیانی برای توسعه استان است سازمان عمران می تواند در مسیر توسعه گام های اولیه را بردارد.
گام هایی که برای برون رفت سیستان از فقر و بیکاری و در واقع عدم توسعه و عقب ماندگی ضرورت حیاتی دارد. سیستان اکنون تقریبا به همه چیز نیاز دارد اما پیش از همه و بیش از همه به مدیران تصمیم گیر دانا و کارا نیازمند است و سازمان عمران می تواند به این مهم کمک کند.
سرمقاله / دکتر محمدتقی رخشانی